Het project De Voorkamer is gebaseerd op zowel gelijkheid als individualiteit. Het creëert een kader waarin deelnemers kunnen werken aan een project dat bij hen past, betekenis voor hen heeft en onafhankelijkheid en persoonlijke integratie stimuleert.

Een asielzoekerscentrum functioneert als een soort totaalinstituut waarbij individuele vaardigheden en kwaliteiten vaak niet worden erkend of aangesproken. Tijdens hun verblijf hebben de bewoners weinig of geen echte werkmogelijkheden.

De Voorkamer geeft ze de mogelijkheid om hun vaardigheden en talenten te tonen en samen te werken met lokale professionals. De deelnemers worden gezien als individuen, niet alleen als een groep. Dit is een belangrijke stap in het ontwikkelen van nieuwe relaties, het overwinnen van stigmatisatie en het tonen van de diversiteit van bewoners van de centra.
Naast de individuele projecten, wordt er door groepen gewerkt aan de ontwikkelingsgang van De Voorkamer. Er worden samen beslissingen genomen en er zijn regelmatig groepsbijeenkomsten. De eerste fasen van het project genereren betrokkenheid van deelnemers. Tijdens de laatste fase zijn zij zelfverzekerd, trots, bereid en bekwaam om zelf evenementen van De Voorkamer te hosten.

De Voorkamer is een initiatief van Pim van der Mijl. Het sociale kader dat hij bedacht en ontwikkelde is een reactie op het vraagstuk rond vluchtelingen en hun zoektocht naar asiel.

De pilot van het project vond plaats tussen april en juni 2015 in Haren, Groningen, met een groep van acht deelnemers. Sinds 2016 is Stichting Collective Nouns de organisatie achter De Voorkamer.